Juli is halfweg en van de zomer hebben we nog niet veel gezien. De traditionele zomermaanden blinken tot nog toe dan wel uit, maar eerder in wisselvalligheid dan in tropische temperaturen. Ok, we hebben in april wel ons deel gehad, maar is er één iemand zo vooruitziend geweest om net in die periode verlof te nemen? Behalve onze onderwijzende medemens dan, die gezegend werd met een zonovergoten paasvakantie? Ik dacht het niet.
Dus ik kijk smachtend uit naar een zomer die niet wispelturig is (zou ze een weegschaal zijn?), maar die ons op zijn minst dagelijks 24° cadeau doet. Bij een heldere hemel uiteraard. Voor een wolkje dat even verkoeling brengt, wil ik ook nog wel een oogje toeknijpen.
Alhoewel... Hoogzomer betekent ook vaak een scala aan schaarsgeklede heren en dames. Nu durf ik eerlijk gezegd best te bekennen niet vies te zijn van een streepje bloot - wie anders beweert, is ofwel een grote leugenaar of heeft te lang in het katholieke onderwijs gezeten. Maar mag het alsjeblief een beetje stijlvol zijn? Tenminste, toch op de werkvloer? Wat er op het strand wordt gedragen, en hoe de menselijke vleeswaren er worden uitgestald, ik maal er echt niet om. Pikante string, aseksueel omabadpak, of compleet foute Hawaïshort, I don’t give a damn. Maar wie wil er nu op het werk het risico lopen dat de borsten van zijn gesprekspartner uit dat duizelingwekkende decolleté floepen, net op het moment dat je in een diepzinnig gesprek bent verwikkeld? Niemand toch?
Dus bij deze lanceer ik een oproep tot minder bloot op de werkvloer. Zelfs mijn mannelijke collega’s zullen me dat niet kwalijk nemen. Uiteindelijk is een beetje bloot, dat geraffineerd wordt verhuld, veel verleidelijker. Toch?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten